47 χρόνια το ναυάγιο του «Ηράκλειον», 44 από την αεροπορική τραγωδία στην Κερατέα.
.jpg)
Το 1964, μετά από μετασκευή σε φέρι-μποουτ, περιήλθε στην εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου και υψώνοντας την Ελληνική σημαία νηολογήθηκε στον Πειραιά με αριθμό Ν.Π. 2562. Τον Ιούνιο του επόμενου έτους (1965) δρομολογήθηκε στις ακτοπλοϊκές γραμμές Πειραιά - Κρήτης.
Το βράδυ στις 7 Δεκεμβρίου 1966 και ενώ οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ άσχημες, με τους ανέμους 9 μποφόρ, απέπλευσε στις 8.00 μμ από την Σούδα της Κρήτης για Πειραιά, με πιθανή καθυστέρηση 2 ωρών για να παραλάβει την νταλίκα του θανάτου, όπως αργότερα χαρακτηρίσθηκε. (Τότε δεν είχε ακόμη καθιερωθεί η απαγόρευση απόπλου ανάλογα με τηνκλίμακα μπoφόρ, ίσχυε η κατ' επιλογή του Πλοιάρχου, όπως συνεχίζει να ισχύει σήμερα για εμπορικά πλοία και ιστιοφόρα). Πλοίαρχος του πλοίου ήταν ο Εμμανούλ Βερνίκος, με πλήρωμα 73 άντρες και 171 επιβάτες.
Αφού απέπλευσε και ενώ έπλεε στη θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας στο Μυρτώο Πέλαγος, μέσα σε υψηλό κυματισμό με συνεχείς διατοιχισμούς (πλευρικές ταλαντώσεις, "μποτζαρίσματα"), το τελευταίο όχημα, φορτηγό ψυγείο 5 τόνων με φορτίο πορτοκάλια, που φορτώθηκε κάθετα προς το διάμηκες επίπεδο συμμετρίας του πλοίου, είτε γιατί δεν είχε εχμαθεί ασφαλώς λόγω βιασύνης απόπλου μετά την καθυστέρηση είτε γιατί η έχμασή του ήταν χαλαρή, άρχισε να κινείται και να προσκρούει στους πλευρικούς καταπέλτες, ο ένας εκ των οποίων, είτε γιατί δεν είχε ασφαλισθεί με τους πείρους είτε γιατί αυτό είχε γίνει πλημμελώς, πιθανώς για τους ίδιους παραπάνω λόγους, άνοιξε. Από τον πλευρικό καταπέλτη που υποχώρησε το φορτηγό ψυγείο έπεσε στη θάλασσα η οποία και κατέκλυσε στη συνέχεια όλο το χώρο των οχημάτων.
Μετά την έξοδο του φορτηγού ψυγείου στην θάλασσα, το πλοίο ήλθε πάλι στη θέση του και αιωρείτο στην επιφάνεια της θάλασσας με μόνο τις ηλεκτρογεννήτριες ασφαλείας σε ενέργεια για περίπου 15-20 λεπτά και κατόπιν, λόγω της μεγάλης πλέον ελεύθερης επιφάνειας υδάτων που είχαν κατακλύσει το γκαράζ, το πλοίο άρχισε να παίρνει πολύ μεγάλες κλίσεις που στο τέλος οδήγησαν στη βύθισή του. Το πλοίο βυθίστηκε πρώτα με την πλώρη (κατά μαρτυρία ναυαγού).
Στις 02.06 το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου 1966 ημέρα Πέμπτη εξέπεμψε το μήνυμα:
SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 52' B., 24° 08 A., Βυθιζόμεθα
Από τους 73 ναυτικούς (πλήρωμα) του πλοίου και τους 171 επιβάτες σώθηκαν μόνο 46, (16 από το πλήρωμα και 30 επιβάτες): Οι υπόλοιποι 217 πνίγηκαν. Ο πλοίαρχος Εμμανουήλ Βερνίκος, αν και ήταν ο πρώτος που έπεσε στη θάλασσα φέροντας σωσίβιο, όπως είπαν οι διασωθέντες αξιωματικοί, ποτέ δεν βρέθηκε ο ίδιος ή το πτώμα του.
Από ένα μακάβριο καπρίτσιο της μοίρας, ακριβώς τρία χρόνια μετά το ναυάγιο του «Ηράκλειον» το 1966, ένα DC-6B της Ολυμπιακής αεροπορίας, προερχόμενο κι αυτό από τα Χανιά, συνετρίβη στο όρος Πάνειο της Κερατέας.Πέθαναν ακαριαία και οι 90 επιβαίνοντες, 85 επιβάτες και 5 μέλη. του πληρώματος.
Σύμφωνα με τις αναφορές στην συγκεκριμένη περιοχή επικρατούσε καταιγίδα με ισχυρή βροχόπτωση και το πλήρωμα είχε ειδοποιηθεί ότι χάνει επικίνδυνα ύψος. Αξιωματούχοι της Ολυμπιακής δήλωσαν ότι το αίτιο της πτώσης ήταν ένα ισχυρό καθοδικό ρεύμα αέρα. Το αεροσκάφος έκανε στην ουσία μια βουτιά και χτύπησε τη νότια πλαγιά της κορυφογραμμής περίπου στις 20:45. Το DC-6B δεν έφερε καταγραφέα στοιχείων πτήσης.
.jpg)
Η συγκεκριμένη αεροπορική τραγωδία είναι η πιο πολύνεκρη στα χρονικά της Ολυμπιακής Αεροπορίας ενώ το μεγαλύτερο αεροπορικό δυστύχημα που έχει γίνει επί ελληνικού εδάφους ειναι η συντριβή του Μπόϊνγκ 737, της Κυπριακής εταιρίας HELIOS, που παρέσυρε στο θάνατο 121 άτομα, στις 12.00 το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου του 2005 στο Γραμματικό
0 σχόλια
Τα σχόλια σας....